taka faza mojej Córy...
a w związku z tym i taka piaskownicowa konwersacja:
- Nie ruszaj... nie patrz, to moje zabawki!
Ledwo chodzący maluch nawet chyba nie rozumie co prawi moja Córka...
Ada zaczyna więc tłumaczyć mamusi nowego "kolegi"... - Pani... trzeba kupić zabawki do piaskownicy...
- Ale my mamy zabawki, tylko zapomnieliśmy ich wziąć ze sobą... - spokojnie tłumaczy "Pani mama"
- To następnym razem nie zapominajcie!
Kurtyna
Czy to źle, że w głębi serca poczułam dumę, że umie bronić swego?
Powinnam ją temperować czy raczej pozwolić aby naumiała się rozpychać łokciami w tym bezwzględnym świecie...??
Hihi ..dobra jest:)
OdpowiedzUsuńmoja ma dwa latka i też straszna chytruska..
ana
p,s. ile lat ma Twoja córeczka..tak ładnie mówi?
Prawie 2,5 :-D ale jeśli chodzi o mówienie jest na znacznie wyższym levelu ;-)
UsuńWłaśnie wczoraj jak ją odbierałam ze żłobka..zdębiałam
Usuńwszystkie dzieci zbierały zabawki..Moja nie.Ciocia ją pyta czemu nie zbierasz? Ona na to..że jest gołąbkiem..i tylko umie latać:)))padłam
ana
Nie chcę Ciebie urazić, ale następnym razem może być inna sytuacja - córka będzie chciała się pobawić się zabawkami innego dziecka. I inne dziecko wpadnie w histerię. A jego mama będzie się cieszyć, że dziecko jest asertywne.
OdpowiedzUsuńZ doświadczenia własnego wiem, że cudze zabawki zawsze są ciekawsze.
;)
Ponadto naturalnym etapem jest, że dziecko nie chce się dzielić.
PS Mogę być szczera? Gdyby mnie jakaś mama poinstruowała, że mam zabierać własne zabawki to pomyślałabym, że coś z nią jest nie tak. Nie zawsze wchodząc na plac zabaw ma się zabawki. Czasami się idzie na zakupy/do kościoła/do znajomych/na spacer i po drodze dziecko widzi plac zabaw i po prostu się wchodzi.
Pozdrawiam. Mama od kilkunastu lat.
Aneta
Ależ to nie ja ja poinstruowałam!! Pomyśleć tak to chyba jakieś szaleństwo ;-)
UsuńTo jest jak najbardziej normalny etap rozwoju.Pamietam jak znna mi trzylatka nagle weszla w etap negatywizmu w sztuce😊i ze slodziaka totalnego zmienila sie w wyzwanie😊zaczela mowic bezokolicznikami z wykrzyknikami"nie isc,nie mowic,nie patrzec,nue smiac sie"😊to wszystko mija,oczywiscie zawsze warto rozmawiac😊i tlumaczyc a czasami trzeba przeczekac z cierpliwoscia łagodnoscia i uznaniem dla rodzacej sie osobnej tozsamosci dziecka.
OdpowiedzUsuńPonad to z serca polecam ksiazke Margot Sunderland "Mądrzy rodzice" ktora tlumaczy w przystepny sposob jak ksztaltuje sie emocjonalny rozwoj dziecka,a przede wszystkim daje kojace zrozumienie dla wielu trudnych w odbiorze zachowan dziecka.polecam i pozdrawiam😊
OdpowiedzUsuńDzięki popatrzę :-D często mam dylematy jak reagować na problematycZne sytuacje aby wspierać ją jak najlepiej w rozwoju a jednocześnie wychować na dobrego, empatycznego człowieka 0:)
UsuńKsiazka jest zacna,ale i duzogabarytowa😊nie wiem skad jastes,ale w Warszawie wiele bibliotek ma ja w katalogu do wypozyczenia.Znam dobrze te obawy ,ze moze jak dosadnie nia zareaguje to dziecko mi wyrosnie na psychopate😊to jest udzialem wszystkich rodzicow dzieci w tym wieku.Dzieci ktore charakteryzuje egocentryzm poznawczy i po prostu nie sa w stanie sie chetnie dzielic,wspolodczuwac itepe.Na tym etapie najwazniejsza jest dla nich ich walasna perspektywa i korzysci dla nich plynace z sytucji.A ich wlasnosc jest swieta.Jedynie do czego mozna sie odwolac to do korzysci jakie odniesie np z podzielenia sie.Zawszectez warto nazwac emocje.Zobacz dziwczynka placze chyba jej sie zrbilo przykro ze nie wziela swiich zabawek i nie ma sie teraz czym bawic.Nam sie tez czasami zdarza nie miec przy sobie zabawek kiedy nuespodziewanie wybierzemy sie do piaskownicy.Fajnie by wtedy bylo gdyby ktos sie z nami podzielil,prawda? I takie tam😊buziaki Idus
Usuńbuziaki!
UsuńWidać że dziewczyna sobie w życiu poradzi. Na pewno wyrośnie na piękną i mądrą Dziewczynkę jak jej Mamusia :) A to że nie chce się dzielić to naturalne stopniowo w przyszłości na pewno się tego nauczy. Ida spokojnie, ale ma teksty haha. A Pani Anecie radzę dać sobie na wstrzymanie. Mam dwójkę dzieci i każde z nich przechodziło ten etap właśnie w tym wieku. pozdrawiam Was dziewczyny :)
OdpowiedzUsuń:-*
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
UsuńSama weź na wstrzymanie zamiast radzić pani Anecie. Masz dwójkę dzieci i niczego poza tym nie osiągniesz; może myślałaś, że obrażaniem ludzi Ci się uda. Przepraszam pani Ido, ale nie trawię wszechwiedzących mamuś z receptą na wszystko.
UsuńEdytowałam komentarz, bo wpisałam Igo, zamiast Ido :)
Usuń
Jakbym swoją wnusię słyszała, "to moje, nie ruszaj, nie dam".
OdpowiedzUsuńUczę, upominam, tłumaczę. Dzieci przechodzą swoje bunty, przejdzie z wiekiem.
Serio jesteście Panie dumne? Ja bym się wstydziła, gdyby moje dziecko tak powiedziało. Bunt buntem, ale dzieci nie strofowane za nieuprzejmość wyrastają na egoistów; zresztą jestem świadkiem takiego kierunku w wychowaniu, nawet przez nauczycieli: Zosia nie wzięła linijki - nie będzie rysować, nie pożyczajcie, niech ma nauczkę; Jaś nie ma podręcznika? Potraktujcie go z góry - bo wy macie. Dramat. I poniżenie dla malucha, o którego akurat rodzice nie zadbali w danym względzie.
OdpowiedzUsuńMój synek za chwilkę skończy 2 latka i też mam takie dylematy.. Dobrze, że jeszcze nie pyskuje ;-)
OdpowiedzUsuńJa staram się nie ingerować w zabawy z dziećmi, nie zmuszać do dzielenia się, ani nie mówić "ale jesteś niegrzeczny, nie chcesz się podzielić". Dzieci świetnie odnajdują się w swoim świecie. Kiedy mają nauczyć się tej współrelacji jak nie teraz? Mając zawsze za sobą mamę czy tatę ingerującego w zachowanie dziecka nie nauczą się jak reagować samodzielnie. Wkraczam tylko jak dochodzi do agresji i przemocy. Nie akceptuję bicia mojego dziecka i przez moje dziecko. Dzieciaki świetnie dogadają się same.
A co do drugiej strony medalu: to właśnie o to chodzi. Kiedyś trafi kosa na kamień i wtedy córka będzie musiała zmierzyć się z nową sytuacją. Tylko tak nauczy się jak żyć w tym świecie.
Dobrze zachęcać, dawać czasem małe podpowiedzi ale nie ingerować wprost.
Wiesz Ido, Twoja córeczka ma charakter ale bywa, że takich "pyskatych", odważnych dzieci się nie lubi. Z tym, że ma jeszcze czas na odkrycie, że pewne zachowania i słowa nie wypadają. Na razie pozwól jej zostać dziewczynką :-)